Van dooie boel in de dugout naar ontlading bij U21-1
Het werd een lange dag, eerst met Mylan van Ham mee, omdat hij samen met Levi senior een wedstrijd moest scheidsen bij U 12, oh mijn hart smolt bij het zien van het fanatisme bij die dreumessen. De ouders, die bij 0-15 bleven aanmoedigen, een enorme klap in het verre veld, waar de honden geen brood van lusten, de nieuwe Samuel staat al klaar, die helaas spectaculair werd uitgevangen door een Bussumse rechtsvelder. Het was enig, natuurlijk onder vakkundige leiding van de heren umpire's.
Als je een wolf ziet rondlopen in de bossen, schrik je je een ongeluk, maar als 13 Grizzlies het Loek Loevendiballpark betreden, kijkt niemand op of om. Het leuke van onze tegenstander was, dat ze een coach hadden, die perfect bij hun paste, de man was reusachtig en leek in alles op een echte knuffelbeer. Er heerste lichte paniek bij de leiding van de Amsterdam Pirates junioren 1, want door allerlei verklaarbare omstandigheden was er geen scheidsrechter en scoorder aanwezig. Gelukkig kun je dan altijd een beroep doen op Chantal Engel, een veelzijdige dame, die beide facetten beheerst, maar 2 dingen tegelijk dat is zelfs voor haar onmogelijk. Chantal in een bloemetjesjurk achter de plaat, het had gekund, maar op het laatste moment werd Jay bereid gevonden om te scheidsen.
Op de heuvel werd er afgetrapt door Engel Stam, vader Huib liep nerveus rond, ik ken het gevoel, als je zoon moet pitchen, maar Engel kweet zich in de 1e 2 innings prima van zijn taak. Zelf konden we aan slag geen potten breken, met als gevolg een brilstand 0-0. In de 3e slagbeurt kwam onze werper in de problemen, een paar klappen, die er net tussen vielen, daarbij opgeteld 3x4 wijd en dan ontkomen we er niet aan, 0-4 voor de Zoetermeerse sluggers. Engel zat even later sip op de bank, maar daar was geen reden voor, als werper weet je, dat je hier op een gegeven moment tegenaan loopt, niemand is perfect. Je gaat er toch maar staan, in je uppie, soms ben je de held en soms zit het tegen, 0-4 is niet dramatisch. Er zit voldoende talent in de ploeg om dit recht te zetten.
““Keep the faith in een goed resultaat!””
In de gelijkmakende slagbeurt halveerden onze boys de achterstand en wie scoorde het eerste punt.....precies Engel, that's the spirit, Levi senior zorgde voor de 2-4. In de 4e inning hield Kit Verboom de boel dicht, ondermeer door een paar schitterende vangballen van Floris, maar Mitchel aan de andere kant deed het zelfde. Nog 3 kwartier op de klok, 3 honken vol met Grizzlies, Oz verboom moet met 2 uitjes vol aan de bak, 3 toverballen verder veerden we op, Oz deed zijn bijnaam Wizzard of Oz alle eer aan. Vader Sven liep terecht trots te zijn, zonder er ruchtbaarheid aan te geven. Er sloop langzaam weer hoop in de ploeg, ik riep naar Kali, dat het nu moest gebeuren! Nou dat was niet tegen dovemansoren gezegd, een single, gevolgd door een double van vriend Levi senior en dan 4 wijd voor Levi junior, volle honken en 0 uit, dat bood alle perspectief.
Michel was vervangen door Florijn Peppels, en wederom 4 wijd voor Milian, een alleskunner, die 4 prachtige vangballen in het linksveld had, Kali kon daardoor 3-4 maken en dan gebeurt het, koud van de bank, ramt redhot Samuel met het onwaarschijnlijke slaggemiddelde van 0.727(!!!), 3 man binnen met een heuse triple, iedereen ontploft achter het hek, het schaamteloze gebrul, geen idee van wie, valt zelfs de goedlachse scheidsrechter op ahum...6-3, voor het eerst op voorsprong. Engel deelde mee in de feestvreugde, alle boys waren de dugout uitgestoven, om de 3 thuiskomers welkom te heten. Mylan sloeg vervolgens Samuel binnen en het geknuffel begon opnieuw. Cas, die een steeds betrouwbaar wordende Salim als catcher had vervangen en Mylan kwamen ook nog binnen, dus als u goed geteld heeft 9-4 voor de Pirates, wauw. Het Zoetermeerse verzet was gebroken, Felix Kovacs kwam erop als closer en dat is deze Hongaarse kanjer wel toevertrouwd. Terwijl de ouders dachten, dat het einde wedstrijd was, werden we toch nog getrakteerd op 7 extra punten, te veel om iedereen op te noemen, behalve dan de triple van Levi junior, maar de overwinning was binnen na een moeizaam begin en een spetterende galavoorstelling na slechts 6 innings.
Ik wil nog een een speciale vermelding maken voor Aidan, die vanmiddag een bijna foutloze rol vertolkte op het eerste honk. Ik had hem daar nog nooit zien spelen, maar hij deed het met verve, net zo lenig als Darrell, dat zegt genoeg. Ik lag verder in een deuk om onze Shohei Ohtani Soki, die mijn verzoek om met 3 slag uit te gaan, want ik had om 17 45 uur behoorlijke honger gekregen, compleet negeerde door een honkslag te slaan, kortom het was weer feest in Amsterdam. Over 2 weken de topper tegen de kampioen van de laatste 2 jaar The Gryphons met de ongenaakbare Noek van Alebeek in de ploeg, ik kan niet wachten. De jongens die meedoen met de Little League Nederland heel veel succes gewenst.
-Wout
