Verslag U21-1 - Er zijn van die dagen, dat je beter in je bed had kunnen blijven liggen

Een verslag schrijven gaat mij normaliter  gemakkelijk af, maar vandaag.......het regende in Hilversum cats and dogs en de kans dat het door zou gaan, was in mijn ogen 0%. Maar wat schetste mijn verbazing, in Amsterdam scheen de zon dus vol goede moed op pad. Na 5 minuten zonk de moed me in de schoenen, want we werden blij verrast met een gigantische file. We werden om half 1 verwacht, maar aankomst 14.15 uur....en dan weten Bram Smit  en Mylan van Ham de consequenties; reserve staan. Volkomen logische beslissing van de coaches, ondanks de overmacht.

De partij tegen Tex Town Tigers Enschede stond onder leiding van onze eigen coach Annemiek, ga er maar aan staan, je eigen team scheidsen. Lijkt me vreselijk lastig. Maar ze weet zich bekwaam van haar taak, geen zweem van partijdigheid te ontdekken, petje af.

Ik had al zo'n voorgevoel, dat het vandaag niet meer goed zou komen. Onder enorm irritante herrie vanaf het hoofdveld, waar Heren 1 tegen Heren 2 speelde, hielden onze boys tegen de ijzersterke koploper in de beginfase gelijke tred en stond de brilstand na 3 innings op het denkbeeldige scorebord. Milian moest opboksen tegen Ruben de Rijk, die nauwelijks te raken was en hij deed dat naar behoren. Daarbij geholpen door fantastische acties van onze catcher Pascal, die 3 steelpogingen van de Enschedese honklopers met enorm knappe aangooien onschadelijk maakte. Ik mocht dit van onze verliefde achtervanger niet onvermeld laten.

De eerste slagman aan het begin van de 4e inning gooide Milian met 3 slag aan de kant, maar ineens 2 doubles van Ruben en Nao, die zeer regelmatig met Heren 1 meespeelt. Dit was het kantelpunt in de wedstrijd. Bij 0-4 moest Milian na een prima begin van de heuvel. Zijn vervanger Mylan deed een geweldige job, door met 5 ballen 2 man uit te maken. Aan slag konden we geen vuist maken. Na 7 innings kwamen we welgeteld tot 0 honkslagen. Het was, dat de Tex TownTigers pitchers af en toe 4 wijd gooiden, maar een no hitter viel ons helaas ten deel.

Op 1 vlak waren we deze toptegenstander de baas. Dat was qua tellen, liefst 2 maal waren de hitters uit het verre Oosten onderweg naar het eerste honk, terwijl de count 3-2 was. Rennen, dat ze deden. Maar ze konden net zo hard weer terug. Verbazing in hun ogen, maar Annemiek , Chantal en ikke waren onverbiddelijk. Een telraam in de dugout zou wellicht uitkomst kunnen bieden.

We kwamen eerlijkheidshalve vandaag gewoon te kort. Een aangooi, die vanaf 3 naar thuis had gemoeten, werd langs de arme Darell gesmeten. Klappen in het verre veld die vangbaar leken, vielen toch op het natte gras. Hoogtepunt was de laatste bal, die Kali met gevaar voor eigen leven vlak voordat hij de grond raakte, in zijn handschoen terug vond, maar dat was het dan ook wel. Jammer. Het afgelasten van de trainingen vanwege het slechte weer, was duidelijk zichtbaar aan slag. Maar de 2e plaats moet de komende 2 weken veilig gesteld kunnen worden.

We probeerde de Enschedese teller er nog te van overtuigen, dat het 10-9 voor de onzen was geworden, maar hij kwam na een uurtje rekenen  toch echt tot de conclusie, dat het 0-9 was geworden en daar hebben we ons tenslotte maar bij neergelegd. 

Thuisgekomen even naar de snackbar om een bak nasi met een milkshake te halen. De dame vergat de milkshake erbij te doen, je hebt van die dagen. Ik ga gauw mijn bed in en ik vrees, dat Ajax morgen van het veld geveegd gaat worden door Feyenoord, zo'n weekend is het...Truste.

- Wout